به گزارش خبرگزاری «حوزه» از شیراز، چند وقتی بود که برای تهیه گزارش قسمت دوم از طلاب جهادی تغسیل دهندگان اموات کرونایی دلم هوای دارالرحمه را کرده بود...

الحمدلله این توفیق حاصل شد و برای عرض خداقوت و تهیه گزارش به همراه حجت الاسلام همایی، معاون تهذیب حوزه علمیه فارس و مسئول گروه جهادی شهید مسرور به این مکان پا گذاشتم.

در این ایام، بیماری کرونا شیوع فراوانی گرفته و تعداد اموات کرونایی شیراز نیز افزایش چشمگیری داشته است؛ اما طلاب جهادی به سرپرستی حجت الاسلام همایی همچنان دست از کار برنداشته و بدون دریافت هزینه‌ای به فعالیت های خود ادامه می دهند.

هنگام ورود به آرامستان بعضی از اطرافیان این متوفیان را می دیدم که همه امیدشان به همین چند نفر نیروی جهادی بود و کلی آنها را دعا می کردند! می گفتند؛ طلاب جهادی کاری می کنند که ما نسبت به عزیزانمان جرأت انجام آن را نداریم.

پس از ورود به غسالخانه و صحبت با یکی از طلاب در خصوص تغسیل اموات، به سراغ علمدار سیسختی، مسئول حراست دارالرحمه رفتم تا با وی نیز گفتگویی در این رابطه داشته باشم.

مسئول حراست دارالرحمه می گفت؛ کاری که طلاب جهادی در این چند ماه انجام داده و هم اکنون نیز مشغل آن هستند، کار بسیار بزرگی است؛ چراکه در مرحله نخست طلاب جهادی آمده اند بر اساس شرع و مندرجات اسلام و قرآن عمل کرده و آن را رعایت کرده اند.

سیسختی در ادامه گفت: ما مسلمان هستیم و اعتقادات خاصی داریم؛ بنابراین اموات ما نیز باید تابع مقررات اسلامی باشند؛ از این رو طلاب جهادی بدون هیچ چشم داشتی دست به این کار بزرگ زدند و حد شرع را برای خدا و پیامبر(ص) رعایت کردند.

وی افزود: دومین مرحله ای که طلاب جهادی پس از ورود خود به این عرصه انجام دادند این بوده که علی رغم تمام محدویت ها و مشکلاتی که وجود دارد، دل مردم را شاد کرده به نوعی احترام به میت مسلمان را که ائمه و روایات به آن تاکید دارند، انجام دادند.

مسئول حراست دارالرحمه شیراز افزود: اینکه مردم مشاهده می کنند اموات آنان با احترام غسل و تدفین می شود بسیار رضایت داشته و از این بابت ابراز خرسندی می کنند.

وی در پایان نیز خاطرنشان کرد: طلاب جهادی که در این مسیر آمدند فرزندان پیامبر(ص) هستند چراکه در لشکر حضرت علی(ع) قرار گرفتند.

پس از اتمام گزارش آیه شریفه ۹۵ سوره نساء را زمزمه کردم که خداوند متعال میفرماید؛ «لَّا یَسْتَوِی الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَی الْقَاعِدِینَ دَرَجَةً وَکُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَیٰ وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَی الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا».

ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺟﺴﻤﻰ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎ ﻣﺠﺎﻫﺪﺍﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﺩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ، ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﺧﺪﺍ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺟﻬﺎﺩ ﻣﻰ  ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺭﺍ ﻭﻋﺪﻩ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻚ ﺩﺍﺩﻩ، ﻭ ﺟﻬﺎﺩﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﻴﻨﺎﻥِ [ﺑﻲ ﻋُﺬﺭ] ﺑﻪ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

انتهای پیام